یکی از منابع عمده آلودگی آب آشامیدنی، نیترات ها هستند. نیترات منبع اولیه نیتروژن است که برای ادامه حیات گیاهان ضروری است، به همین دلیل کودهای شیمیایی نیتروژن دار برای بهبود رشد گیاهان مصرف می‌شوند. آلودگی نیترات زمانی رخ می‌دهد که این ترکیب بیشتر از مقدار جذب شده توسط گیاهان در خاک وجود داشته باشد. این مازاد نیترات می‌تواند به راحتی به وسیله آبیاری‌، بارش باران یا ذوب شدن برف و یخ از خاک‌ها و صخره‌ها عبور کرده و نهایتا به آب‌های زیرزمینی برسد. متاسفانه مقادیر بالای نیترات در آب آشامیدنی یکی از دلایل بیماری تغییر هموگلوبین در کودکان زیر 6 ماه و البته بروز دیگر بیماری­های میکروبی در تمام سنین است. بعلاوه مقادیر بالای نیترات در آب آشامیدنی بیانگر وجود آلودگی و نفوذ آن از طریق فاضلاب­های شهری، صنعتی و با کودهای شیمیایی و فضولات حیوانی است، در صورت رسیدن غلظت نیترات به مقدار بحرانی باعث بروز بیماری­هایی مثل سرطان، ناقص الخلقه بودن نوزادان، بزرگ شدن تیروئید و التهاب غدد لنفاوی می شود.

نیترات در بدن انسان می تواند به نیتریت تبدیل شود. نیترات بیشتر از طریق آب آشامیدنی و غذا وارد بدن انسان می شود. تشخیص وجود نیترات در آب به این دلیل که نیترات محلولی بی بو و بی مزه است، بدون آنالیز میسر نیست.

سازمان بهداشت جهانی مقدار مجاز نیترات آب آشامیدنی را 50 میلی گرم بر لیتر بر حسب نیتروژن و این مقدار را برای اطفال حدود 15 میلی­گرم بر لیتر اعلام کرده است.

اکثر روش‌های متداول حذف نیترات که در دنیا استفاده می‌شوند بررسی و تحلیل شده و روش­های آسان و کم هزینه جدید بدین منظور ارائه شده است. روش هایی که مرسوم هستند، عبارتند از: اسمز معکوس، مبادله یونی، نیترات زدایی بیولوژیکی، نیترات زدایی با احیای کاتالیتیکی، نیترات زدایی شیمیایی و الکترو دیالیز.

منبع : www.topiranian.com