اسمز معکوس یا روش های تبخیری؟

هر دو سیستم ، عمل حذف نمک ها و سایر مواد جامد از آب دریا را به خوبی انجام می دهند.انتخاب سیستم حرارتی یا غشایی بر اساس مکان های مختلف و نوع کاربری و احتیاجات به خصوص صورت می گیرد که برخی از آن ها به شرح زیر است.

1. نوع انرژی و موجودیت آن
چون انرژی ، عامل مهمی در اقتصاد آب شیرین کن هاست ، ارزیابی گزینه انرژی به طور کامل ضروری است.با توجه به هزینه کم انرژی الکتریکی ، روش های RO(Reverse Osmosis) و بعضی اوقات روشMVC (متراکم سازی مکانیکی بخار آب) توصیه می شود. اگر مقادیر فراوان بخار با حرارت اضافی و با هزینه پایین در دسترس باشد ، در آن صورت استفاده از روش هایMSF (تبخیر ناگهانی چند مرحله ای)یا MED (روش تقطیر جند مرحله ای) در اولویت قرارا می گیرد.

2. اندازه واحد آب شیرین کن
در واحد های با اندازه کوچک ، روش های RO و MVC کاهش یافته و در سیستم های RO،MSF یا MED تغییر می یابد.

3. کیفیت آب اولیه (خام)
در صورت کیفیت پایین آب اولیه (خام) ، فرایند تبخیری ترجیح دارد ، زیرا احتیاج به فرایند پیش تصفیه درباره فرایند های MED ،MSF و MVC بسیار کمتر از آن درباره سیستم RO است.

4. سادگی بهره برداری
سیستم های MSF به نگهداری و تعمیرات کمتری نیاز دارند. نیاز های بهره برداری و نگهداری در باره سیستم های MED کمی بیش از سیستم MSF است.پیچیدگی سیستم RO معمولا مربوط به احتیاجات پیش تصفیه است. اگر چه بهره برداری MVC نسبتا ساده است ، اما کمپرسور های موجود در این سیستم به میزان نگهداری و تعمیرات زیادی نیاز دارند.

5. کیفیت محصول آب تولید شده
اگرچه سیستم های آب شیرین کن به منظور دستیابی به فراورده آب با کیفیت مطلوب و در حد نیاز طراحی می شوند ، اغلب سیستم های تبخیری از فرایند تقطیر استفاده می کنند که در آن محصول آب تولید شده دارای کیفیت بالا و نیز TDS آن کمتر از 25 میلی گرم در لیتر است، در حالیکه سیستم های RO برای دستیابی به یک کیفیت مشابه نیاز به دو یا چند مرحله دارند.

6. مقدار آب ورودی
سیستم های RO و MVC نسبت به سیستم های MSF و MED ، نیاز به مفادیر آب ورودی کمتری دارند و علت این امر عدم نیاز آن ها به آب سرد است.

7. هزینه سرمایه گذاری
هزینه های سرمایه گذاری سیستم RO کمتر از فرایند های تبخیری است.