تصفیه در محل استفاده

از سیستم های پرتابل تصفیه آب و یا سیستم های تصفیه آب در محل استفاده (POU) و نیز روشهای ضدعفونی کردن آب می توان برای حذف انواع آلودگی های آبهای زیرزمینی (یعنی هر نوع آلودگی مرتبط با فاضلاب انسانی)، قبل از نوشیدن استفاده نمود. بسیاری از سیستم های تصفیه آب قابل حمل و تجاری، و نیز افزودنی های شیمیایی وجود دارند که می توانند پاتوژنها، کلر، طعم و بوی نامطلوب و فلزات سنگین همچون سرب و جیوه را حذف کنند. این روشها عبارتند از جوشاندن، فیلتر کردن، جذب توسط کربن فعال، ضدعفونی شیمیایی، تصفیه با پرتوی ماورای بنفش، ضدعفونی کردن آب با ازون، ضدعفونی کردن آب با نور خورشید، تقطیر خورشیدی و فیلترهای آب خانگی.

ترمیم آسیب های وارد شده به آبهای تحت الارضی

آلودگی آبهای زیرزمینی بسیار مشکلتر از آلودگی آبهای سطحی برطرف می شود زیرا آبهای تحت الارضی می توانند در فواصل بسیار دور، بدون دیده شدن، در سفره های زیرزمینی حرکت کنند. سفره های غیر متخلخل همچون خاکهای رسی می توانند بخشی از آلودگی باکتریایی موجود در آب را از طریق فیلتراسیون ساده (و یا جذب سطحی)، کم کنند و در برخی از موارد نیز با انجام واکنشهای شیمیایی و فعالیتهای بیولوژیکی آنها را تصفیه کنند. با این حال گاهی اوقات این آلودگی ها صرفاً به آلاینده های خاک تبدیل می شوند. آبهای زیرزمینی که از میان شکستگی های باز و غارها حرکت می کنند، فیلتر نمی شوند و می توانند به آسانی همچون آبهای سطحی جریان پیدا کنند. در حقیقت، این آلودگی می تواند با تمایل انسان به استفاده از گودالهای طبیعی جهت تخلیه زباله تشدید شود.

با استفاده از روش های مختلف می توان آلودگی را از آبهای زیرزمینی برطرف نمود و در نتیجه آن را جهت استفاده، مناسب و مطمئن کرد. روشهای تصفیه آبهای زیرزمینی شامل روشهای بیولوژیکی، شیمیایی و فیزیکی می باشند. بیشتر تکنیک های تصفیه آبهای زیرزمینی، ترکیبی از این روشها هستند. برخی از تکنیک های تصفیه بیولوژیکی شامل تقویت زیستی (bioaugmentation)، تخلیه زیستی(bioventing)، پخش زیستی(biosparging)، مکش زیستی(bioslurping)، و زدودن آلودگی(phytoremediation) می باشند. برخی از تکنیک های تصفیه شیمیایی عبارتند از تزریق گاز ازن و اکسیژن، رسوبدهی شیمیایی، جداسازی غشایی، تبادل یونی، جذب کربنی، اکسیداسیون شیمیایی محلولهای آبی، و بازیابی ارتقا یافته ی سورفاکتانت ها (موادی که تمایل به کاهش کشش سطحی مایعی دارند که در آن حل شده اند). برخی از روشهای شیمیایی ممکن است با استفاده از نانو موادها اجرا شوند. برخی از تکنیک های تصفیه فیزیکی عبارتند از پمپ و تصفیه، پخش کردن هوا، و استخراج فازهای دوتایی. البته این تکنیکها به روشهای فوق محدود نمی شوند.  

و در نهایت اگر تصفیه یا اصلاح آب زیرزمینی آلوده بسیار مشکل و یا بسیار گران بود باید از استفاده از چنین منبعی صرفنظر کرد و منبع آب دیگری را برای استفاده انتخاب نمود.






بیشتر بخوانید:
آلودگی آبهای زیرزمینی
حذف آلودگی نیترات آب با دستگاه تصفیه
کنترل کیفیت آب آشامیدنی با شاخص استاندارد
سیستم اسمز معکوس چگونه کار می کند؟
تاثیر جانمایی سیستم فاضلاب بر آب تصفیه شده